Millet olarak, ülke olarak nereye gidiyoruz? Nasıl bir sona yelken açıyoruz belli değil. Geleneklerimizden, örf ve adetlerimizden yani yazılı olmayan toplum kurallarımızdan bir bir uzaklaşıyoruz.
Özellikle itibarlı olmak tümüyle ekonomik güç ile eşdeğer tutulur hale geldi. Oysa itibarlı olmak, sözüne inanılır olmaktı, itibarlı olmak başlı başına bir duruştu ve itibarlı olmanın karşılığı hiçbir madde ve güç ile kıyaslanamaz.
İtibarlı kişi, itibarlı esnaf, itibarlı şirket ve itibarlı devlet olabilmenin yolu ilkeli ve tutarlı olmaktan geçerdi. Aksi taktirde ne mal ne mülk ne zenginlik ne servet İtibarın karşılığı olamaz.
Ekonomik olarak zor bir süreçten geçen ülkemiz bir de üzerine küresel covid 19 salgını eklenince iyice darboğaza düştü. İş yerleri kapandı, işletme sahipleri işletmelerini çalıştırabilecek iş gücünü kaybetti. Tedbirler kapsamında çoğu işyeri kepenk kapattı, çalışanlar işlerini kaybetti.
Hükümet bazı tedbirler alsa da bu tedbirler yeterince işvereni ve çalışanı rahatlatmadı. Gerekli önlemler ve tedbirler zaman ve uygulama olarak verimli yönetilmesi.
Ekonomi iyice daraldı, adeta çıkmaz bir sokağa girdi. Ama maalesef gerçekten yüzleşmekten çekinceleri olan, her durumu siyasete endeksleyen iktidar sahipleri lüksten, şatafattan, gösterişten ve israftan geri durmadılar. Bu pandemi süresince Avrupa’nın çeşitli ülkelerine maskeler dezenfektan malzemeleri göndererek kendi gerçeklerinden uzaklaşıp itibarlı gözükebilmek adına uçaklar dolusu malzemeler gönderdiler bunu da itibarlı olabilmek adına yaptıklarını açıkladılar.
Oysa ülkelerin itibarlı olması vatandaşının yaşam kalitesi ile doğru orantılıdır.
Akşam haber bültenlerinde İşçi Bulma Kurumu önünde bir vatandaş çaresizliğini “Bir canımız var o da başımıza bela “diyerek nitelendiriyor. İşte itibarlı devlet tam da burada devreye giriyor. Vatandaşını koruyamayan, ona çalışma alanları oluşturamayan, eğitimden sağlığa gelecek kaygısını gideremeyen devletler, yöneticilerinin sonsuz imkânlarla yaşantılarını toplumun önüne sererek itibardan söz edemezler.
Vatandaşın bu sözü aslında sözün de bittiği yerdir. “Bir canımız var o da başımız bela “.
Saygılarımla…
